حامدرحیمی پنجکی
حامدرحیمی پنجکی (شرحی بر بنیان تمام ورزشهای موجود تا امروز)
شنبه 7 مهر 1403
حامدرحیمی پنجکی(ورزش چیست)

 

ورزش رزمی آیکیدو Aikido

‘Ai’ به معنای هماهنگی ، ‘ki’ به معنای روح و ‘do’ به معنی انجام است.

بنیانگذار موریحی اوشیبا این سبک جنگی را با ترکیب تحصیلات رزمی ، فلسفه و اعتقادات مذهبی خود توسعه داد.

این رشته از انواع ورزش های رزمی میباشد که برخلاف اکثر ورزش های رزمی ، بنیان اصلی آیکیدو دفاع از خود میباشد و در عین حال از آسیب دیدگی شدید مهاجمان جلوگیری می کند.

تمرکز بر استفاده از انرژی و حرکت مهاجم علیه حریف، با استفاده از حرکات استراتژیک ورود و چرخش و حرکات سرعتی بر روی زمین اساس کار این رشته رزمی است.

ورزشکاران آیکیدو می آموزند که نیروی حمله و مبارزه را برای تضعیف حریفان و آسان تر کردن پرتاب با سنجاق هدایت کنند.

آیکیدو به طور کلی نسبت به سایر ورزش های رزمی یادگیری سریعتری دارد
مبدا: ژاپن ، اوایل قرن 20

شنبه 7 مهر 1403
حامدرحیمی پنجکی(ورزش چیست)

 

ورزش رزمی موی تای Muay Thai

موی تای را معمولاً ورزش ملی تایلند می نامند و این یک هنر رزمی است که به دوران سلسله کنبونگ در سیام باز می گردد.

این رشته رزمی ورزش ملی تایلند و یکی از محبوب ترین سبک های مورد استفاده در مبارزات MMA میباشد.

اساس کار موی تای به حرکات دست ها ، زانو ها ، آرنج ها و پاها میباشد و همین امر باعث شده که این هنر “هنر هشت اندام” لقب بگیرد.

جدا از مبارزه، موی تای برای دفاع شخصی ، سلامتی و پیشرفت شخصت ابداع شده است.

بسیاری از تکنیک های مرتبط با موی تای را می توان در MMA یافت.

از آنجا که ومرزشکاران این رشته از قسمت فوقانی و تحتانی بدن خود بسیار استفاده می کنند، موی تای یک تمرین برای تمام بدن است.

تورم و کبودی، به ویژه در ناحیه لگن، در مبتدیان این رشته بسیار رایج است.

اگرچه یک رژیم تغذیه خوب می تواند به سخت شدن نقاط حساس با گذشت زمان کمک کند.
مبدا: سیام (تایلند امروزی) ، قرن سیزدهم و چهاردهم

شنبه 7 مهر 1403
حامدرحیمی پنجکی(ورزش چیست)

 

ورزش رزمی MMA (Mixed Martial Arts)

هنرهای رزمی ترکیبی یا MMA به اندازه مبارزات جنگی قدمت دارند و این رشته رزمی به اشکال مختلف در یونان باستان ، چین ، مصر ، هند ، ایتالیا و ژاپن انجام می شد.

اما قوانین و مقررات این روزش رزمی در هر کشور متفاوت بود.

علی رغم تغییراتی که در این رشته ایجاد شد اما به طور کلی هنرهای رزمی مختلط مدرن شامل استفاده از مبارزه و دفاع و ضربه زدن به صورت ایستاده و روی زمین است.

اولین مسابقات این رشته در تاریخ 12 نوامبر 1993 در دنور کلرادو با هدف یافتن بهترین ورزش رزمی از طریق درگیری واقعی بین ورزشکاران، که هر یک در یک رشته جنگی متفاوت آموزش دیده بودند، برگزار شد.

در نبردهای بعدی ، مبارزان شروع به اتخاذ تکنیک های موثرتری از هنرهای دیگر کردند که منجر به توسعه هنرهای رزمی مختلط (MMA) شد.

این رشته یکی از انواع ورزش های رزمی در ایران و جهان است که در چند سال اخیر طرفداران زیادی را جذب کرده است.

در ایران جوانان به دنبال هیجان و تخلیه انرژی شان هستند که این رشته میتواند به عنوان یک ورزش هیجان انگیز مناسب باشد.

اما باید در نظر داشته باشید که همان طور که در معرفی رشته های رزمی به خصوص MMA اشاره کردیم این رشته وسایل ایمنی زیادی ندارد و احتمال آسیب در آن زیاد است.

شنبه 7 مهر 1403
حامدرحیمی پنجکی(ورزش چیست)

 

ورزش رزمی کونگ فو Kung Fu

کونگ فو مبدا تولد بسیاری از هنرهای رزمی در سراسر آسیا است.

این سبک برای دفاع از خود ، حمله و مبارزه و آموزش های نظامی در چین قدیمی ایجاد شده است.

این رشته رزمی بر روی ضربات ، پرتاب ها ، حرکات مفصل و حملات به نقاط معین متمرکز است.

کونگ فو را نمیتوان یک هنر رزمی تک بعدی در نظر گرفت بلکه این رشته مانند چتری است که طیف وسیعی از سبک های جنگی چینی را در بر می گیرد.

این سبک ریشه در معبد شائولین در حدود سال 500 میلادی توسعه یافت.

مبدا: صومعه های بودایی چینی ، قرن اول

برخی از سبک های کونگ فو شامل تمرینات بدنی میباشد که حرکات حیوانات را تقلید می کند.

در حالی که برخی دیگر از فلسفه ها ، ادیان و افسانه های چینی الهام گرفته شده اند.

هدف سبک های کونگ فو بر بهبود تناسب اندام عضلات و قلب و عروق متمرکز میباشد.

برخی از سبک های رایج عبارتند از: عقاب پنجه ای ، هونگ گار ، پنج حیوان (شائولین کونگ فو) ، میمون ، مانتیس دعا کننده و وینگ چون.

اصطلاح کونگ فو غالباً در غرب به ورزش های رزمی چینی اطلاق می شود ، اما معنای اصلی آن اشاره

شنبه 7 مهر 1403
حامدرحیمی پنجکی(ورزش چیست)

 

ورزش رزمی کاراته Karate

کاراته در اوایل قرن بیستم به ژاپن آمد.

این رشته به طور سیستماتیک در “سرزمین طلوع خورشید” در دهه 1920 و 1930 آموزش داده شد.

اصطلاح کاراته در ژاپنی به معنای “دست خالی” است.

استاد Gichin Funakoshi این روش های دفاع شخصی را ساده ساخته و هنر را با اصطلاح فلسفی پیوند داده است.

در سال 2016 ، کمیته بین المللی المپیک در مورد گنجاندن این ورزش در بازی های المپیک تابستانی 2020 توکیو رای داد.

کاراته که در اصل شاخه ای از هنرهای رزمی ریوکیوان بود ، از کونگ فو تاثیرات به سزرایی داشت.

اساس این رشته بر مشت زدن ، لگد زدن ، ضربه با آرنج ، زانو زدن و ضربات دست باز تأکید دارد.

کاراته از هنرهای رزمی مختلف چینی تاثیر گرفته و به عنوان یک سیستم جنگی غیر مسلح شناخته شده است.

این سیستم متکی به استفاده از دست و پا برای حمله و همچنین دفاع در برابر مشت و لگد است.

برای مقایسه ورزش های رزمی کاراته با سایر ورزش ها مانند تکواندو باید گفت حفاظت از اعضای بدن در این رشته کمتر از تکواندو است.پ

در تکواندو از وسایل مبارزه امن استفاده میشود و چون یک رشته المپیکی است به سلامت ورزشکار اهمیت بیشتری داده شده و حتی از نقاب برای جلوگیری از وارد شدن ضربه به صورت استفاده میشود.

در حالی که در ورزش های رزمی کمی به این مهم اهمیت داده شده است.

در مقایسه با taekwondo ، کاراته تمرکز بیشتری بر ضربات دستی دارد ، در حالی که taekwondo بر تکنیک های ضربه زدن پا تأکید دارد.

سبک های اصلی سنتی کاراته شوتوکان ، شیتو ریو ، گوجو ریو و وادو ریو هستند.

شنبه 7 مهر 1403
حامدرحیمی پنجکی(ورزش چیست)

 

ورزش رزمی تکواندو Taekwondo

ورزش رزمی تکواندو بین سال های 1940 و 1950 میلادی در کره توسط ورزشکاران رزمی که هنرهای رزمی ژاپن و چین را مطالعه می کردند ، توسعه یافت.

این سبک بر ضربات سر ، ضربات پرشی ، ضربات چرخشی و سایر روش های ضربه بر یک نقطه و یا نقاط مختلف متمرکز است.

برخلاف تصور عموم مردم این رشته فقط بر مبنای حرکات پا نیست بلکه این رشته به قدری گسترده ایت که تمام حرکات دست و پا را در بر میگیرد.

این رشته هم میتواند در حوزه مبارزه و fighting (حوزه کیوروگی) انجام شود و هم میتواند به صورت نمایشی(حوزه هانمادانگ) و اجرای فرم یا مبارزه فرضی به صورت تک نفره (حوزه پومسه) انجام شود.

این رشته خود شامل شاخه های مختلفی است که هر کس میتواند بر اساس علاقه و استعداد شاخه مورد نظرش را انتخاب کند.

شنبه 7 مهر 1403
حامدرحیمی پنجکی(ورزش چیست)

 

انواع ورزش های رزمی ایران و جهان

با ابداع سبک های مختلف در رشته های رزمی، ورزشکاران توانسته اند ارزش های مختلفی را هنرهای رزمیبیاموزند از جمله: صداقت ، فروتنی ، افتخار ، احترام ، شجاعت ، نظم و تواضع و مهمتر از همه جوانمردی.

ورزش های رزمی ممکن است در جبهه های جنگ آغاز شده باشد ، اما امروزه سبک های مختلف که وسیله ای برای خودسازی است به این رشته ها ورود کرده اند.

یکی از بهترین کار هایی که میتوانید در زندگی انجام دهید و سلامتی تان را تا آخر عمر تضمین کنید برنامه ریزی برای تمرین های ورزشی است.

در مسیر ورزش بهترین کاری که علاوه بر سلامتی جسمانی و روانی ، هیحان را به زندگی شما هدیه میدهد و شما را از هر مانعی در امان نگه میدارد انجام ورزش های رزمی است.

در ایران و جهان ورزش های رزمی متفاوتی وجود داره و هرکس باتوجه به علاقه و فیزیک بدنش بهترین رشته رزمی را انتخاب میکند.

بعضی از ورزش ها تحت عنوان ورزش های رزمی دخترانه و ورزش های رزمی پسرانه معرفی شده اند که برای آشنایی شما با این تفکیک ما مقاله دیگری را نیز نوشته ایم که به تفکیک جنسیتی و روحیات و علایق دختران و پسران بهترین رشته رزمی را به شما معرفی میکنیم.

در ادامه مقاله با ما همراه باشید تا توضیحاتی در حوزه معرفی رشته های رزمی به همراه مقایسه ورزش های 

شنبه 7 مهر 1403
حامدرحیمی پنجکی(ورزش کونگفوی چینی)

 

حامدرحیمی پنجکی(کونگفوی چینی)

Hamed RahimiHamed Rahimi1403/06/20 18:31 · خواندن 5 دقیقه

کونگ‌فو (به چینی: 功夫) (به انگلیسی: kung fu/kungfu) یک اصطلاح مشهور چینی است که به معنای مهارت است و برای ماهر بودن در یک کاری استفاده می‌شود. در زنجیره‌ای به هر مطالعه، یادگیری یا تمرین مربوط به صبر، انرژی و زمان برای اتمام اشاره دارد. از طریق سخت کوشی و گرانبها بودن هنرهای رزمی لزوما چینی هنرهای رزمی فانی چین محسوب می‌شود. معنای اصلی کونگ‌فو در زبان چینی تا حدی از آنچه که این روزها از این لغت برداشت می‌شود، متفاوت است. کونگ‌فو در واقع به رشته خاصی اشاره ندارد بلکه به تمامی هنرهای رزمی چینی که از گذشته‌های دور در سراسر این سرزمین رواج داشته، برمی‌گردد. در هر یک از نقاط چین، اساتید کونگ‌فو شیوه خاصی از مبارزه را به شاگردان خود آموزش می‌دادند و این مهارت‌ها از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شد ولی به خاطر قانون منع آموزش کونگ‌فو به افراد غیر چینی، هنرهای رزمی چین در طی سال‌ها ناشناخته باقی ماند که در اواسط قرن بیستم این قانون توسط بروسلی نادیده گرفته‌شد و او شروع به آموزش کونگ‌فو به افراد خارجی نمود و اساتید چینی از این کار بروسلی به شدت ناخشنود بودند و برای مجازات بروسلی، فردی به نام وانگ جک من را که در هنرهای رزمی سنتی چینی استاد بود به مبارزه او فرستادند که ملاقات و مبارزه این دو استاد بزرگ بروس لی را از اینکه کونگ‌فو را دست مایه نمایش‌های تلویزیونی کند و مباحث اخلاقی آن را قربانی حرکات مرگبار و مبارزه نماید منصرف نمود و بنیان‌های سبک جیت کان دو را که بعدها توسط استاد بروسلی معرفی شد استوار نمود. در واقع کونگ‌فو فقط برای چینی‌ها یک شیوه مبارزه نبود، بلکه آنان کونگ‌فو را نمادی از هویت و آداب رسوم خود می‌دانستند. کونگ‌فو در چین دارای شاخه‌های شمالی و جنوبی است که رشته‌های شمالی در مناطق شمالی و رشته جنوبی بیشتر در مناطق جنوبی چین رواج دارند، سبک‌های شمالی نیازمند بدنی نرم و انعطاف‌پذیر برای حرکت‌های سریع و ضربات پرشی و برق‌آسا به حریف هستند و رشته‌های جنوبی، نیازمند بدنی پر از عضله و نیرومند برای ضربات مرگبار به حریف می‌باشند. چانگ چوان، نانچوان و خوانچوان جزو سبک‌های شمالی و وینگ چون، چویلی فوت، هونگ جیا و درنای سفید فوجیان جزو سبک‌های جنوبی کونگ‌فو می‌باشد. کونگ‌فو دارای سبک‌هایی نیز می‌باشد که از قدرت درون و نیروی درونی برای مبارزه استفده می‌کند مانند: تای چی چوان، باگوآژانگ می‌شیجی چوان و ... بیشتر رشته‌های کونگ‌فو حرکات خود را از روی جانوران تقلید می‌کنند مانند (کونگفوی پنج حیوان) که روش‌های مبارزه جانورانی مانند: اژدها، مار، میمون، ببر، ملخ و لک‌لک را تقلید می‌کند کونگ‌فوکاران از قدرت انگشتان و سرپنجه‌ها نیز در مبارزه بهره می‌گیرند. امروزه جیت کاندو یکی از رشته‌های مدرن کونگفو می‌باشد که توسط بروسلی پایه‌گذاری شده است.

شنبه 7 مهر 1403
حامدرحیمی پنجکی(تاریچه، جودو)

 

تاریخچهٔ جودو از زندگی مؤسس آن جدایی ناپذیر است. پایه‌گذار این هنر رزمی اصیل، استاد جیگورو کانو بنیان‌گذار سیستم مدرن تربیت بدنی مدارس و دانشگاه‌های ژاپن در اواخر قرن نوزدهم (دورهٔ مِیجی)، دانشمند فرهیخته و متخصص در چندین مکتب قدرتمند و پیشروی جوجوتسو از جمله کیتو-ریو و تِنجین شین یو-ریو بود. استاد کانو نخستین فرد آسیایی بود که به عضویت کمیتهٔ بین‌المللی المپیک درآمد. جیگورو کانو در یک خانوادهٔ قدیمی و ثروتمند، با سابقهٔ طولانی در تولید و فروش ساکه در ناحیهٔ میکاگه واقع در منطقهٔ هیگاشی نادا در شهر کوبه زاده شد. پدر استاد، جیروساکو مارِشیبا کانو، پسرخواندهٔ کاهن اعظم معبد (ایزدکدهٔ) شینتوییِ هیوشی بود که تجارت موروثی خانواده را انتخاب نکرد و در مقام یک روحانی ارشد شینتو زندگی اش را وقف امور مذهبی و آموزشی کرد. او باور عمیقی به ارزش تحصیل و نیروی تعلیم و تربیت داشت و از ابتدا پسر سوم خود، جیگورو را برای کسب علم و معرفت به دست اساتید بزرگی چون چوکوئون یاماموتو و شوستسو آکیتا سپرد. استاد در سن نه سالگی مادر خود، بانو ساداکو کانو را از دست داد و همان سال پدر، خانواده را به توکیو منتقل کرد. کانوی جوان در مدارس خصوصی ثبت نام کرد و از ابتدا معلم خصوصی زبان انگلیسی داشت. در سال ۱۸۷۴ برای پیشرفت در مهارتهای زبان انگلیسی و آلمانی به مدرسه‌ای تحت مدیریت اروپایی‌ها فرستاده شد. در آن زمان استاد کانو تنها ۱٫۴۷ متر قد و ۴۱ کیلو وزن داشت. روزی بایسی ناکای، یکی از دوستان خانواده که سابقاً عضو محافظین شوگون نیز بود، دربارهٔ جوجوتسو به عنوان بهترین شکل تمرین بدنی صحبت می‌کرد. پس از آن برخی از فنون جوجوتسو را برای کانوی جوان اجرا کرد و به او نشان داد که با هنر چیرگی بر نیروها و درک لطافت و ظرافت فنون قدیمی جوجوتسو چگونه یک فرد کوچک اندام نیز می‌تواند بر حریفی تنومند و بلندقد غلبه کند. با وجود مخالفت ناکای و حتی پدر مبنی بر خطرناک و از مُد افتاده بودن نبرد تن به تن سامورایی، کانو عزم کرد که هنر را بیاموزد.

 

این چنین بود که چشمۀ جودو از دل صخرۀ کهنسال جوجوتسو جوشید. استاد جیگورو کانو در سال ۱۹۳۸ هنگام بازگشت از سفر کاری خود به مصر با کشتی هیکاوا مارو، در اثر ابتلاء به ذات الریه درگذشت. او با تعریف دوبارۀ هنر رزمی از شیوه ای مخصوص برای جنگیدن و پیروز شدن به یک طریقت معنوی در زندگی و سلامتی جسم و روح برای عموم جامعه، میراثی ابدی برای نسلهای آینده بر جای گذاشت.

شنبه 7 مهر 1403
حامدرحیمی پنجکی(تاریخچه ی ورزش2)

 

تاریخچه ورزش

تا دهه 1960 تنها جوانان و افراد با استعداد به ورزش می پرداختند و بازی های المپیک ، جام بین المللی تنیس و لیگ های فوتبال مختص افرادی بود که در رشته خود بهترین بودند و برای برنده شدن رقابت می کردند . در آن زمان تمرکز بر سطح بالای آمادگی جسمانی در نخبگان ورزشی بود اما در آغاز دهه 1960 تغییری در این نگرش به وجود آمد .

ابتکار ورزش برای همه توسط شورای اروپا شکل گرفت ، ایجاد وزارت خانه ای برای ورزش و راه اندازی انجمن های ورزشی نشان از حرکت ورزش به سمت همه افراد داشت . در نتیجه توصیه شد همه افراد می توانند ورزش کنند . انجمن های محلی برای ساخت استخرهای شنا ، مکان ورزشی و زمین های گلف تشویق می شدند .

با این حال اگرچه این ابتکارات برای همه افراد جامعه بود ، اما هنوز بر سطح بالای آمادگی جسمانی تاکید می شد و سطح توصیه های ورزشی بسیار بالا و شدید بود . اما در سال های اخیر تغییر نگرش دیگری شکل گرفته است . دیگر ورزش فقط برای نخبگان نیست و نیازی نیست که در سطح بسیار شدید و اغلب غیر ممکن ورزش کرد .

ابتکارات دولت مانند " به خودتان برسید " ، " سلامتی " : نشاط " همه اقشار جامعه را به شرکت در سطح قابل قبولی از ورزش ترغیب و تشویق می کند . هم چنین دیگر بر تناسب جسمانی و اندام تاکید نمی شود بلکه بر سلامت جسمی و روانی کل جامعه و کاهش بیماری بر اثر استرس تاکید می شود و همه باید برای پیشگیری از مشکلات روحی ، روانی و جسمی باید ورزش کنند .

کم تحرک ترین اعضای جامعه احتمالاً تغییرات کوچک در سبک زندگی مانند پیاده روی ، دوچرخه سواری و استفاده از پله را بیشتر از تغییرات بزرگ ورزشی که نیاز به ورزش حرفه ای دارد انجام می دهند .  در کل در سطح کشور اقداماتی طراحی شده است تا افراد را فعال تر سازند که ورزش بیشتری انجام دهند ، هم چنین در حال حاضر بر کاهش کم تحرکی نیز تاکید می شود . 


صفحه قبل 1 2 3 صفحه بعد